Ahmad at-Tidżani

Ahmad at-Tidżani, arab. سيدي أحمد التجاني (ur. 1735, zm. 1815) – założyciel sufickiego porządku tidżanijja, potomek Mahometa.

Urodzony w 1735 roku[1]. Ahmad at-Tidżani pochodził z rodziny muzułmańskich uczonych. Studiował w Fezie w Maroku. W 1784 roku w pustynnej oazie Busamghun at-Tidżani miał widzenie, w którym Mahomet nakazał mu nauczać na podstawie Koranu i hadisów, by jego uczniowie zgłębiali wiedzę o Bogu. Założony przez niego porządek tidżanijja opierał się na trzech zasadach (proszeniu Boga o przebaczenie, uznawaniu wyjątkowości Boga i modlitwie za Mahometa). W 1798 roku Ahmad at-Tidżani osiadł z grupą uczniów w Fezie, gdzie był powszechnie szanowany, tam w 1800 roku zbudował ośrodek Tidżani Zawija. Po jego śmierci (1815 rok) Bractwo Tidżanijja rozwijało się, zyskując popularność w obecnych państwach: Senegalu, Mauretanii, Nigrze i Nigerii[2].

Przypisy

  1. Nikita Dhawan, Antke Engel, Christoph H.E. Holzhey, Volker Woltersdorff: Global Justice and Desire: Queering Economy. Routeledge, 2015, s. 50. ISBN 978-0-415-71225-5. [dostęp 2016-01-08].
  2. Grzegorz Jerzy Gniady: Los nigeryjskich szyitów. [dostęp 2016-01-08]. (pol.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000071484824, 0000000033759479
  • VIAF: 52632070
  • LCCN: n83043210
  • GND: 124789595
  • LIBRIS: 64jlfzbq5lcwtg6
  • BnF: 150461770
  • SUDOC: 233290273
  • NTA: 123836239
  • NUKAT: n2008054470
  • J9U: 987007302671105171
  • PWN: 3987288
  • Britannica: biography/Ahmad-At-Tijani