Ahmad al-Aradż

Ahmad al-Aradż (arab. أبو العباس أحمد الأعرج بن محمد المهدي = Abu al-Abbas Ahmad al-Aradż ibn Muhammad al-Mahdi) – szejk rodu Sadytów w latach 1517-1544, syn szejka Abu Abdullaha Muhammada al-Kaima.

Po śmierci ojca w 1517 roku Ahmad al-Aradż wraz z bratem Muhammadem asz-Szajchem objął przywództwo nad rodem Sadytów. Umocniwszy swoje panowanie w południowym Maroku, podjęli walkę z Wattasydami i pragnącymi opanować marokańskie porty Portugalczykami. W 1524 roku Ahmad podbił Marrakesz i podporządkował sobie berberskie plemiona z gór Atlas. Odtąd południe Maroka znajdowało się w rękach Sadytów z Ahmadem al-Arudżem w Marrakeszu i Muhammadem asz-Szajchem w Tarudant.

Próby zajęcia Fezu w kolejnych latach zakończyły się niepowodzeniem, bracia zdołali jednak wypędzić Portugalczyków z Agadiru i dodatkowo wzmocnić swoją władzę na południu. W roku 1544 między braćmi doszło jednak do walki o władzę, w wyniku której Ahmad al-Aradż został zmuszony do ucieczki do Wattasydów. Wsparł tam w Abu Hassuna – stryja ostatniego wattasydzkiego sułtana Abu al-Abbasa Ahmada – nie zdołał jednak powstrzymać ekspansji brata, który w 1549 roku ostatecznie zajął Fez i ogłosił się sułtanem Maroka. Ahmad al-Aradż z Abu Hassunem z pomocą Osmanów na krótko odzyskali miasto w 1554 roku, jednak jeszcze w tym samym roku Muhammad asz-Szajch powrócił na tron.

Bibliografia

  • Ulrich Haarmann: Geschichte der Arabischen Welt. Herausgegeben von Heinz Halm. 4. überarbeitete und erweiterte Auflage. C. H. Beck, München 2001, ISBN 3-406-47486-1 (Beck's historische Bibliothek).
  • p
  • d
  • e
Idrysydzi
  • Idris I (788–791)
  • Idris II (791–826)
  • Muhammad ibn Idris (828–836)
  • Ali ibn Idris (836–848)
  • Jahja I (848–864)
  • Jahja II (864–874)
  • Ali ibn Umar (874–883)
  • Jahja III (883–904)
  • Jahja IV (904–925)
  • Hassan I al-Hadżam (925–927)
  • Al-Kasim Kannun (937–948)
  • Abu al-Aisz Ahmad (948–954)
  • Hassan II (954–974)
Fatymidzi
Almorawidzi
Almohadzi
Marynidzi
Sułtani
  • Abu Jahja Abu Bakr (1248–1258)
  • Umar ibn Jahja (1258–1259)
  • Abu Jusuf Jakub (1259–1286)
  • Abu Jakub Jusuf (1286–1307)
  • Abu Sabit (1307–1308)
  • Abu ar-Rabi (1308–1310)
  • Abu Said Usman II (1310–1331)
  • Abu al-Hassan Ali I (1331–1351)
  • Abu Inan Faris (1350–1358)
  • Muhammad II as-Said (1358–1359)
  • Abu Salim Ali II (1359–1361)
  • Abu Umar Taszfin (1361)
  • Abu Zajjan Muhammad III (1361–1366)
  • Abu al-Faris Abd al-Aziz I (1366–1372)
  • Abu al-Abbas Ahmad (1372–1384)
  • Abu Zajjan Muhammad IV (1384–1386)
  • Muhammad V (1386–1387)
  • Abu al-Abbas Ahmad (1387–1393)
  • Abd al-Aziz II (1393–1396)
  • Abu Amir Abdullah (1396–1398)
  • Abu Said Usman III (1398–1421)
  • Abdulhak II (1421–1465)
  • okres anarchii (1465–1472)
Wattasydzi
Sułtani
Sadyci
Sułtani
Pierwszy okres
Linia z Fezu
  • Muhammad asz-Szajch al-Mamun (1604–1613)
  • Abd Allah II (1613–1623)
  • Abd al-Malik (1623–1627)
Linia z Marrakeszu
  • Zidan Abu Maali (1603–1627)
  • Abu Marwan Abd al-Malik II (1627–1631)
  • Al-Walid ibn Zidan (1631–1636)
  • Muhammad asz-Szajch as-Saghir (1636–1655)
  • Ahmad al-Abbas (1655–1659)
Alawici
Sułtani Maroka
Królowie Maroka
  • Muhammad V (1957–1961)
  • Hassan II (1961–1999)
  • Muhammad VI (od 1999)