(3982) Kastelʹ : Odkrycie i nazwa, Orbita, Właściwości fizyczne, Księżyc planetoidy Wikipedia, wolna encyklopedia

(3982) Kastelʹ

Odkrywca

Ludmiła Karaczkina

Data odkrycia

2 maja 1984

Numer kolejny

3982

Oznaczenie tymczasowe

1984 JP1

Charakterystyka orbity (J2000)

Przynależność
obiektu

pas główny

Półoś wielka

2,2591 au

Mimośród

0,2184

Peryhelium

1,7656 au

Aphelium

2,7526 au

Okres obiegu
wokół Słońca

3 lata 145 dni 6 godzin

Średnia prędkość

19,81 km/s

Inklinacja

5,30°

Charakterystyka fizyczna

Średnica

8 km

Okres obrotu

(5 h 50 min 6 s
lub 8 h 29 min 17 s) h

Jasność absolutna

13,2^m

Satelity naturalne

1 – S/2005 (3982) 1

Multimedia w Wikimedia Commons

(3982) Kastelʹ – planetoida z pasa głównego.

Odkrycie i nazwa

Planetoida została odkryta 2 maja 1984 roku przez rosyjską astronom Ludmiłę Karaczkinę w Krymskim Obserwatorium Astrofizycznym w Naucznym na Półwyspie Krymskim.

Jej nazwa upamiętnia Galinę Riczardowną Kastel, ekspertkę w dziedzinie badań nad ruchami orbitalnymi planetoid i komet^[1].

Orbita

Orbita (3982) Kastelʹ nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 5,30°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 3 roku i 145 dni, krążąc w średniej odległości 2,26 j.a. od Słońca. Mimośród orbity tej planetoidy to 0,22.

Właściwości fizyczne

Kastelʹ ma średnicę ok. 8 km. Jej jasność absolutna to 13,2^m. Okres obrotu tej planetoidy wokół własnej osi to 5 godzin 50 minut lub 8 godzin 29 minut.

Księżyc planetoidy

Na podstawie obserwacji i analizy jasności krzywej blasku zidentyfikowano w pobliżu tej asteroidy naturalnego satelitę. Odkrycia tego dokonali P. Pravec, P. Kusnirak, L. Kornos, J. Vilagi, D. Pray, R. Durkee, W. Cooney, J. Gross i D. Terrell we wrześniu 2005 roku. Obydwa składniki obiegają wspólny środek masy w czasie ok. 8 i pół godziny. Kastelʹ znajduje się w odległości ok. 2,5 km, a jego satelita ok. 10 km od barycentrum. Średnia odległość obydwu składników od siebie to ok. 12–13 km.

Oznaczenie prowizoryczne satelity to S/2005 (3982) 1.