Stefan de Vrij

Stefan de Vrij
2023
Persoonlijke informatie
Volledige naam Stefan de Vrij
Bijnaam Il Muro ("De Muur")[1]
Geboortedatum 5 februari 1992
Geboorteplaats Ouderkerk aan den IJssel, Vlag van Nederland Nederland
Lengte 189 cm
Been Rechts
Positie Centrale verdediger
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Italië Internazionale
Rugnummer 6
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
1997–2002
2002–2009
Vlag van Nederland VV Spirit
Vlag van Nederland Feyenoord
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2010–2014
2014–2018
2018–
Vlag van Nederland Feyenoord
Vlag van Italië Lazio Roma
Vlag van Italië Internazionale
135(7)
95(8)
148(8)
Interlands **
2007–2008
2008–2009
2010–2011
2012
2011–2013
2012–
Vlag van Nederland Nederland –16
Vlag van Nederland Nederland –17
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –20
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland
3(0)
20(0)
9(0)
1(0)
12(0)
61(3)

* Bijgewerkt op 15 mei 2023
** Bijgewerkt op 18 november 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Stefan de Vrij (Ouderkerk aan den IJssel, 5 februari 1992) is een Nederlands voetballer die doorgaans als verdediger speelt. De Vrij startte zijn carrière bij Feyenoord. Hij verruilde Lazio Roma in juli 2018 transfervrij voor Internazionale. De Vrij debuteerde in 2012 in het Nederlands voetbalelftal.

Clubcarrière

Feyenoord

De Vrij begon zijn carrière op vierjarige leeftijd bij VV Spirit en kwam op tienjarige leeftijd via talentendagen bij Feyenoord terecht. Hij doorliep alle jeugdelftallen van Feyenoord en had sinds de zomer van 2009 een contract dat werd verlengd tot medio 2015. Hij maakte zijn debuut in het eerste elftal in de uitwedstrijd om de KNVB beker tegen Harkemase Boys op 24 september 2009.

Op 6 december 2009 maakte hij zijn competitiedebuut voor Feyenoord. Hij mocht in de 89e minuut invallen voor Denny Landzaat tegen FC Groningen (3-1). Zijn tweede wedstrijd speelde hij tegen Willem II. Hij kwam in het veld na een wissel met Leroy Fer in de 84e minuut. Feyenoord won het duel met 1-0 door een goal van Sekou Cissé. Van 8 tot en met 15 januari 2010 mocht De Vrij mee op trainingskamp met Feyenoord naar Alanya in Turkije. De Vrij deed het in de oefenwedstrijd tegen Kayserispor zo goed dat hij de week erna tegen VVV-Venlo in de basis werd opgesteld toen Kelvin Leerdam en Dani Fernández beiden geblesseerd waren. De Vrij kreeg een week later opnieuw een plaats in de basis, in de altijd zeer beladen Klassieker tegen Ajax. Zijn eerste doelpunt maakte hij op 2 mei 2010 tegen sc Heerenveen. Feyenoord won deze wedstrijd met 6-2.

Na de 2-0 nederlaag tegen Ajax op 19 januari 2011 was Mario Been van mening dat het centrum van de Feyenoord-verdediging te kwetsbaar was en te weinig opbouwend vermogen had. Als gevolg hierop haalde Been de tot dan toe onomstreden André Bahia uit de basis[2] en plaatste Stefan de Vrij naast Ron Vlaar in het centrum. De Vrij maakte hier zo'n goede indruk[3], dat hij sindsdien een vaste keus was in het centrum van Feyenoord.

Het verdedigingsduo Vlaar-De Vrij werd gehandhaafd door de nieuwe trainer Ronald Koeman. Op 23 oktober 2011 voegde De Vrij een nieuw persoonlijk hoogtepunt aan zijn carrière toe door Feyenoord naar een 0-1 voorsprong te schieten in de ArenA tegen aartsrivaal Ajax. De wedstrijd eindigde in 1-1. Enkele weken later kreeg De Vrij een blessure aan de rechterenkel, waar hij echter sterk van terugkeerde, wederom in het centrum van de verdediging. Na het seizoen, dat Feyenoord afsloot als tweede, werd De Vrij in de voorselectie opgenomen voor het EK 2012.

In het seizoen 2012/2013 werd hij na het vertrek van Ron Vlaar benoemd tot aanvoerder van Feyenoord. Hierna werd hij ook voor het eerst opgeroepen voor de definitieve selectie van het Nederlands elftal door de nieuwe bondscoach Louis van Gaal voor de oefeninterland tegen België. Het seizoen bij Feyenoord begon slecht door een opgelopen blessure in de Europa League-wedstrijd tegen Sparta Praag. Deze blessure zou hem een maand aan de kant houden. De Vrij kwam sterk terug en speelde sterke wedstrijden. De Vrij twijfelde openlijk of hij zijn contract wat in 2014 afliep zou verlengen. Een eis om te verlengen was het aanblijven van trainer Ronald Koeman, hij verlengde zijn contract. Na 24 wedstrijden te hebben gespeeld leek het dat seizoen ook bij dat aantal gespeelde wedstrijden te blijven na een blessure opgelopen op een training. Later bleek De Vrij toch inzetbaar te zijn voor de laatste twee wedstrijden. Tegen ADO Den Haag speelde hij, maar verliet hij het veld in de eerste helft na een (onbedoelde) elleboogstoot van een ADO Den Haag-speler. Later bleek dat hij een zwaar gekneusde neus opgelopen had maar de laatste wedstrijd waarschijnlijk inzetbaar zal zijn. Op 17 mei 2013 verlengde De Vrij zijn contract tot medio 2015.[4] Op de tweede speeldag van het seizoen 2013/14 kreeg hij tweemaal geel thuis tegen FC Twente. Eerder kreeg Jordy van Deelen ook al rood in die wedstrijd waardoor Feyenoord de wedstrijd moest uitspelen met negen man tegen elf (1-4 verlies).

Lazio Roma

In de zomer van 2014 maakte Stefan de Vrij voor naar verluidt 7 miljoen euro de overstap naar Lazio Roma. Hij maakte op 24 augustus zijn debuut in de derde ronde van de Coppa Italia en scoorde tevens de derde goal van de wedstrijd in een 7-0 overwinning op Bassano Virtus 55 ST. Zijn tweede seizoen bij Lazio werd overschaduwd door een knieblessure, waardoor hij er het hele seizoen uit lag. Vanaf het seizoen 2016/17 was hij de belangrijkste man in de defensie van Lazio, af en toe vergezeld door landgenoot Wesley Hoedt. Op de slotdag van het seizoen 2017/18 verspeelde De Vrij met Lazio deelname aan de UEFA Champions League. Internazionale, zijn nieuwe werkgever met ingang van het seizoen 2018/19, greep op de valreep het vierde en laatste ticket voor de groepsfase van het kampioenenbal door bij Lazio met 2-3 te winnen. De Vrij veroorzaakte met een tackle een strafschop, waaruit Internazionale de 2-2 maakte.[5]

Internazionale

De Vrij verruilde Lazio Roma in juli 2018 transfervrij voor Internazionale. Hij tekende hier voor vijf jaar.[6] Na afloop van zijn tweede seizoen bij Inter (2019/20) werd De Vrij door de organisatie van de Serie A uitgeroepen tot de beste verdediger van de Italiaanse competitie.[7] Op 21 augustus 2020 speelde hij in de finale van de Europa League, die werd verloren van Sevilla FC.

Transfer Lazio Roma-Internazionale

In 2021 maakt Follow the Money bekend dat Stefan de Vrij zijn zaakwaarnemer SEG, de Sports Entertainment Group, aan de kant had gezet nadat zijn transfer in juli 2018 dubieus was verlopen.[8]

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2009/10 Feyenoord Vlag van Nederland Eredivisie 17 1 4 0 21 1
2010/11 30 1 1 0 2 0 33 1
2011/12 30 1 2 0 32 1
2012/13 26 0 3 0 3 0 32 0
2013/14 32 4 1 0 2 0 35 4
Club totaal 135 7 11 0 7 0 0 0 153 7
2014/15 Lazio Roma Vlag van Italië Serie A 30 0 5 1 35 1
2015/16 2 0 0 0 2 0 1 0 5 0
2016/17 27 2 4 0 31 2
2017/18 36 6 3 0 7 1 1 0 47 7
Club totaal 95 8 12 1 9 1 2 0 118 10
2018/19 Internazionale Vlag van Italië Serie A 28 2 0 0 8 0 36 2
2019/20 34 4 2 0 10 0 0 0 46 4
2020/21 32 1 4 0 6 0 0 0 42 1
2021/22 30 0 4 0 6 1 1 0 41 1
2022/23 27 1 3 0 7 0 1 0 38 1
2023/24 21 1 0 0 6 0 2 0 29 1
Club totaal 172 9 13 0 43 1 4 0 232 10
Carrière totaal 402 24 36 1 59 2 6 0 503 27

Bijgewerkt op 18 maart 2024.[9]

Interlandcarrière

Nederland –17

Stefan de Vrij werd in september 2008 toegevoegd aan Nederland onder de 17 jaar en was daarmee actief op het Jeugd-EK in Duitsland. Onder toeziend oog van scouts was Stefan de Vrij een van de uitblinkers van Oranje en belandde hij met zijn landgenoten in de finale. Daarin bleek gastland Duitsland te sterk.

Nederland

De Vrij was een van de afvallers bij de eerste schifting die bondscoach Bert van Marwijk maakte voor het EK voetbal 2012. Hij werd op vrijdag 10 augustus 2012 door bondscoach Louis van Gaal voor het eerst opgeroepen voor de nationale A-selectie. Hij maakte zijn debuut vijf dagen later in het vriendschappelijke duel in en tegen België, dat met 4-2 verloren werd. De Vrij geraakte buiten beeld van de bondscoach, maar werd drie maanden later opnieuw opgeroepen, voor de wedstrijd tegen Duitsland (0-0). Hij raakte zijn plaats niet meer kwijt en speelde sindsdien ook mee in de laatste WK-kwalificatiewedstrijden.

WK 2014

Op 5 mei 2014 werd De Vrij door Van Gaal opgeroepen voor een trainingsstage in Hoenderloo van het Nederlands voetbalelftal, ter voorbereiding op het wereldkampioenschap.[10] Ook behoorde hij tot de voorselectie, die op 13 mei bekendgemaakt werd.[11] Hij behoort uiteindelijk tot de definitieve WK-selectie, die Van Gaal op 31 mei bekendmaakte. Patrick van Aanholt en Karim Rekik waren de afvallers bij de verdedigers.[12] In de eerste wedstrijd tegen regerend wereldkampioen Spanje stond De Vrij in de basis. Samen met zijn collega van Feyenoord Bruno Martins Indi en oud-collega Ron Vlaar vormde hij het hart van de verdediging. In de 27e minuut kreeg Spanje een strafschop van scheidsrechter Nicola Rizzoli, nadat hij een overtreding van De Vrij op Diego Costa had gezien. De hierdoor opgelopen achterstand werd in de rest van het duel goedgemaakt, onder meer door de 1-3 van De Vrij in de 65e minuut, op aangeven van Wesley Sneijder. De wedstrijd eindigde in 1-5.

Met De Vrij in de basis verloor het Nederlands elftal op 9 juli 2014 de halve finale van Argentinië na strafschoppen. De Vrij speelde de hele wedstrijd en kreeg voor zijn optreden lovende kritieken.[13]

Na WK 2014

De Vrij speelde vrijwel alle kwalificatiewedstrijden in aanloop naar het EK van 2016, waarvoor Nederland zich uiteindelijk niet kwalificeerde.

In november 2015 onderging hij een zware operatie aan de knie. Dit werd gevolgd door andere blessures. Hij speelde hierdoor vrijwel geen kwalificatieduels in aanloop naar het WK van 2018, waarvoor Nederland zich weer niet kwalificeerde.

In 2019 en de eerste helft van 2020 was er voor De Vrij meestal geen plaats in de basis van het Nederlands elftal, omdat de centrale verdediging in deze periode meestal werd gevormd door Matthijs de Ligt en Virgil van Dijk. Door een zware blessure bij Van Dijk kreeg De Vrij in de tweede helft van 2020 weer meer speeltijd.

EK 2020 (gespeeld in 2021)

Tijdens het EK 2020 stond De Vrij wel in de basis van het elftal.

WK 2022

Hoewel De Vrij tijdens de in 2021 gespeelde kwalificatiewedstrijden voor dit WK bijna altijd in de basis stond, startte hij dit WK als reservespeler. Tijdens dit toernooi kreeg hij geen speeltijd.

Interlands van Stefan de Vrij voor Vlag van Nederland Nederland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler van Vlag van Nederland Feyenoord 1
1. 15 augustus 2012 Vlag van België België – Nederland Vlag van Nederland 4 – 2 Vriendschappelijk
2. 14 november 2012 Vlag van Nederland Nederland – Duitsland Vlag van Duitsland 0 – 0
3. 6 februari 2013 Vlag van Nederland Nederland – Italië Vlag van Italië 1 – 1
4. 22 maart 2013 Vlag van Nederland Nederland – Estland Vlag van Estland 3 – 0 Kwalificatie WK 2014
5. 26 maart 2013 Vlag van Nederland Nederland – Roemenië Vlag van Roemenië 4 – 0
6. 14 augustus 2013 Vlag van Portugal Portugal – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk
7. 6 september 2013 Vlag van Estland Estland – Nederland Vlag van Nederland 2 – 2 Kwalificatie WK 2014
8. 10 september 2013 Vlag van Andorra Andorra – Nederland Vlag van Nederland 0 – 2
9. 16 november 2013 Vlag van Japan Japan – Nederland Vlag van Nederland 2 – 2 Vriendschappelijk
10. 17 mei 2014 Vlag van Nederland Nederland – Ecuador Vlag van Ecuador 1 – 1
11. 31 mei 2014 Vlag van Nederland Nederland – Ghana Vlag van Ghana 1 – 0
12. 4 juni 2014 Vlag van Nederland Nederland – Wales Vlag van Wales 2 – 0
13. 13 juni 2014 Vlag van Spanje Spanje – Nederland Vlag van Nederland 1 – 5 WK 2014 Goal 64'
14. 18 juni 2014 Vlag van Australië Australië – Nederland Vlag van Nederland 2 – 3
15. 23 juni 2014 Vlag van Nederland Nederland – Chili Vlag van Chili 2 – 0
16. 29 juni 2014 Vlag van Nederland Nederland – Mexico Vlag van Mexico 2 – 1
17. 5 juli 2014 Vlag van Nederland Nederland – Costa Rica Vlag van Costa Rica 0 – 0 (4 – 3 ns)
18. 9 juli 2014 Vlag van Nederland Nederland – Argentinië Vlag van Argentinië 0 – 0 (2 – 4 ns)
19. 12 juli 2014 Vlag van Brazilië Brazilië – Nederland Vlag van Nederland 0 – 3
Als speler van Vlag van Italië Lazio Roma 2
20. 4 september 2014 Vlag van Italië Italië – Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vriendschappelijk
21. 9 september 2014 Vlag van Tsjechië Tsjechië – Nederland Vlag van Nederland 2 – 1 Kwalificatie EK 2016 Goal 55'
22. 10 oktober 2014 Vlag van Nederland Nederland – Kazachstan Vlag van Kazachstan 3 – 1
23. 13 oktober 2014 Vlag van IJsland IJsland – Nederland Vlag van Nederland 2 – 0
24. 12 november 2014 Vlag van Nederland Nederland – Mexico Vlag van Mexico 2 – 3 Vriendschappelijk
25. 16 november 2014 Vlag van Nederland Nederland – Letland Vlag van Letland 6 – 0 Kwalificatie EK 2016
26. 28 maart 2015 Vlag van Nederland Nederland – Turkije Vlag van Turkije 1 – 1
27. 31 maart 2015 Vlag van Nederland Nederland – Spanje Vlag van Spanje 2 – 0 Vriendschappelijk Goal 13'
28. 12 juni 2015 Vlag van Letland Letland – Nederland Vlag van Nederland 0 – 2 Kwalificatie EK 2016
29. 3 september 2015 Vlag van Nederland Nederland – IJsland Vlag van IJsland 0 – 1
30. 6 september 2015 Vlag van Turkije Turkije – Nederland Vlag van Nederland 3 – 0
31. 9 juni 2017 Vlag van Nederland Nederland – Luxemburg Vlag van Luxemburg 5 – 0 Kwalificatie WK 2018
32. 31 augustus 2017 Vlag van Frankrijk Frankrijk – Nederland Vlag van Nederland 4 – 0
33. 3 september 2017 Vlag van Nederland Nederland – Bulgarije Vlag van Bulgarije 3 – 1
34. 23 maart 2018 Vlag van Nederland Nederland – Engeland Vlag van Engeland 0 – 1 Vriendschappelijk
35. 26 maart 2018 Vlag van Portugal Portugal – Nederland Vlag van Nederland 0 – 3
36. 31 mei 2018 Vlag van Slowakije Slowakije – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1
Als speler van Vlag van Italië Internazionale
37. 16 oktober 2018 Vlag van België België – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk
38. 7 oktober 2020 Vlag van Nederland Nederland – Mexico Vlag van Mexico 0 – 1
39. 11 oktober 2020 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina – Nederland Vlag van Nederland 0 – 0 UEFA Nations League 2020/21
40. 14 oktober 2020 Vlag van Italië Italië – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1
41. 11 november 2020 Vlag van Nederland Nederland – Spanje Vlag van Spanje 1 – 1 Vriendschappelijk
42. 15 november 2020 Vlag van Nederland Nederland – Bosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 3 – 1 UEFA Nations League 2020/21
43. 18 november 2020 Vlag van Polen Polen – Nederland Vlag van Nederland 1 – 2
44. 2 juni 2021 Vlag van Nederland Nederland – Schotland Vlag van Schotland 2 – 2 Vriendschappelijk
45. 6 juni 2021 Vlag van Nederland Nederland – Georgië Vlag van Georgië 3 – 0
46. 13 juni 2021 Vlag van Nederland Nederland – Oekraïne Vlag van Oekraïne 3 – 2 Groepsfase EK 2020
47. 17 juni 2021 Vlag van Nederland Nederland – Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 2 – 0
48. 21 juni 2021 Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië – Nederland Vlag van Nederland 0 – 3
49. 27 juni 2021 Vlag van Nederland Nederland – Tsjechië Vlag van Tsjechië 0 – 2 Achtste Finale EK 2020
50. 1 september 2021 Vlag van Noorwegen Noorwegen – Nederland Vlag van Nederland 1 – 1 Kwalificatie WK 2022
51. 4 september 2021 Vlag van Nederland Nederland – Montenegro Vlag van Montenegro 4 – 0
52. 7 september 2021 Vlag van Nederland Nederland – Turkije Vlag van Turkije 6 – 1
53. 8 oktober 2021 Vlag van Letland Letland – Nederland Vlag van Nederland 0 – 1
54. 11 oktober 2021 Vlag van Nederland Nederland – Gibraltar Vlag van Gibraltar 6 – 0
55. 13 november 2021 Vlag van Montenegro Montenegro – Nederland Vlag van Nederland 2 – 2
56. 8 juni 2022 Vlag van Wales Wales – Nederland Vlag van Nederland 1 – 2 UEFA Nations League 2022/23
57. 11 juni 2022 Vlag van Nederland Nederland – Polen Vlag van Polen 2 – 2
58. 14 juni 2022 Vlag van Nederland Nederland – Wales Vlag van Wales 3 – 2
59. 25 september 2022 Vlag van Nederland Nederland – België Vlag van België 1 – 0
60. 7 september 2023 Vlag van Nederland Nederland – Griekenland Vlag van Griekenland 3 – 0 Kwalificatie EK 2024
61. 18 november 2023 Vlag van Nederland Nederland – Ierland Vlag van Ierland 1 – 0

Bijgewerkt op 18 november 2023.[14]

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Italië SS Lazio
Supercoppa Italiana 1x 2017
Vlag van Italië Internazionale
Serie A 2x 2020/21, 2023/24
Coppa Italia 2x 2021/22, 2022/23
Supercoppa Italiana 3x 2021, 2022, 2023
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Nederland Nederland –17
UEFA EK onder 17 1x 2 Zilver 2009
Vlag van Nederland Nederland
FIFA WK 1x 3 Brons 2014
UEFA Nations League 1x 2 Zilver 2018/19

Individueel als speler

Prijs
Aantal Jaren
Individueel
FIFA WK – All-Star Team 1x 2014
Vlag van Italië Serie A – Beste Verdediger 1x 2019/20
UEFA Europa League – Team van het Seizoen 1x 2019/20
Vlag van Italië Serie A – Team van het Jaar 1x 2020

Zie ook

  • Lijst van spelers van Feyenoord

Externe link

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Mart Oude Nijeweeme, De Vrij vereerd met bijnaam en vergelijking: ‘In Nederland had ik dat nooit'. Voetbalzone.nl (30 december 2020). Geraadpleegd op 1 mei 2021.
  2. Bahia maakt plaats voor De Vrij
  3. Stefan de Vrij is een grote
  4. Bevestiging: Feyenoord bereikt akkoord met De Vrij over contractverlenging tot 2015, Feyenoord Netwerk
  5. De Vrij verspeelt met Lazio CL-ticket aan zijn nieuwe club, NOS, 20 mei 2018
  6. De Vrij geeft duidelijkheid; voor vijf jaar getekend bij Inter NOS, 28 mei 2018
  7. De Vrij beste verdediger serie A seizoen 2019/20 VI, 4 augustus 2020
  8. Verdwenen miljoenen de vrij gaan alle spelers aan het denken zetten. ad.nl. Geraadpleegd op 4 mei 2021.
  9. S. de Vrij, vi.nl.
  10. Castaignos en Kongolo in Oranjeselectie NOS, 5 mei 2014
  11. Van der Wiel niet mee naar WK NOS, 13 mei 2014
  12. Kongolo wel, Van Aanholt niet naar WK NOS, 31 mei 2014
  13. Wedstrijdgegevens op de officiële website van de FIFA
  14. Gespeelde interlands, European Football
Mediabestanden
Zie de categorie Stefan de Vrij van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Vlag van Italië
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Italië
Internazionale – selectie 2023/24

1 Sommer · 2 Dumfries · 5 Sensi · 6 De Vrij · 7 Cuadrado · 8 Arnautović · 9 Thuram · 10 Martínez Aanvoerder · 12 Di Gennario · 14 Klaassen · 15 Acerbi · 16 Frattesi · 20 Çalhanoğlu · 21 Asllani · 22 Mchitarjan · 23 Barella · 28 Pavard · 30 Augusto · 31 Bisseck · 32 Dimarco · 36 Darmian · 42 Agoumé · 70 Sánchez · 77 Audero · 95 Bastoni · Coach: Inzaghi

Vlag van Nederland
Vlag van Nederland
Jong Oranje – EK 2013

1 Zoet · 2 Van Rhijn · 3 De Vrij · 4 Martins Indi · 5 Blind · 6 Clasie · 7 Jozefzoon · 8 Strootman · 9 De Jong · 10 Maher · 11 John · 12 Leerdam · 13 Van der Hoorn · 14 Nuytinck · 15 Wijnaldum · 16 Bizot · 17 Fer · 18 Van Ginkel · 19 Vilhena · 20 Van Aanholt · 21 Hoesen · 22 Depay · 23 Marsman · Coach: Pot

Vlag van Nederland
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Nederland
Nederlands voetbalelftal – WK 2014 3 Brons (derde)

1 Cillessen · 2 Vlaar · 3 De Vrij · 4 Martins Indi · 5 Blind · 6 De Jong · 7 Janmaat · 8 De Guzman · 9 Van Persie Aanvoerder · 10 Sneijder · 11 Robben · 12 Verhaegh · 13 Veltman · 14 Kongolo · 15 Kuijt · 16 Clasie · 17 Lens · 18 Fer · 19 Huntelaar · 20 Wijnaldum · 21 Depay · 22 Vorm · 23 Krul · Coach: Van Gaal

Vlag van Nederland
Vlag van Nederland
Nederlands voetbalelftal – EK 2020

1 Stekelenburg · 2 Veltman · 3 De Ligt · 4 Aké · 5 Wijndal · 6 De Vrij · 7 Berghuis · 8 Wijnaldum Aanvoerder · 9 L. de Jong · 10 Depay · 11 Promes · 12 Van Aanholt · 13 Krul · 14 Klaassen · 15 De Roon · 16 Gravenberch · 17 Blind · 18 Malen · 19 Weghorst · 20 Van de Beek · 21 F. de Jong · 22 Dumfries · 23 Bizot · 24 Koopmeiners · 25 Timber · 26 Gakpo · Coach: De Boer

Vlag van Nederland
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Nederland
Nederlands voetbalelftal – WK 2022 (kwartfinales)

1 Pasveer · 2 Timber · 3 De Ligt · 4 Van Dijk Aanvoerder · 5 Aké · 6 De Vrij · 7 Bergwijn · 8 Gakpo · 9 L. de Jong · 10 Depay · 11 Berghuis · 12 Lang · 13 Bijlow · 14 Klaassen · 15 De Roon · 16 Malacia · 17 Blind · 18 Janssen · 19 Weghorst · 20 Koopmeiners · 21 F. de Jong · 22 Dumfries · 23 Noppert · 24 Taylor · 25 Simons · 26 Frimpong · Coach: Van Gaal