Indicator (getaltheorie)

In de getaltheorie is de indicator of totiënt van een positief natuurlijk getal n {\displaystyle n} , genoteerd als φ ( n ) {\displaystyle \varphi (n)} , het aantal positieve natuurlijke getallen kleiner dan of gelijk aan n {\displaystyle n} die onderling ondeelbaar zijn met n {\displaystyle n} . Zo is bijvoorbeeld φ ( 8 ) = 4 {\displaystyle \varphi (8)=4} , omdat van elk van de vier oneven getallen 1, 3, 5 en 7 de grootste gemene deler met 8 gelijk is aan 1, en die vier getallen daarom onderling ondeelbaar met 8 zijn. De indicator wordt veelal in verband gebracht met de Zwitserse wiskundige Leonhard Euler, die deze functie uitgebreid bestudeerde.

Definitie

De indicator of totiënt φ ( n ) {\displaystyle \varphi (n)} van een natuurlijk getal n 0 {\displaystyle n\neq 0} is het aantal positieve natuurlijke getallen kleiner dan of gelijk aan n {\displaystyle n} die relatief priem zijn met n {\displaystyle n} .

φ ( n ) = # { m N 1 m n , ggd ( m , n ) = 1 } {\displaystyle \varphi (n)=\#\{m\in \mathbb {N} \mid 1\leq m\leq n,\operatorname {ggd} (m,n)=1\}}

Voorbeelden

Voor een priemgetal p {\displaystyle p} is φ ( p ) = p 1 {\displaystyle \varphi (p)=p-1} , omdat alle gehele getallen k ,   1 k < p {\displaystyle k,\ 1\leq k<p} geen deler met p {\displaystyle p} gemeen hebben. Zo is φ ( 2 ) = 1 {\displaystyle \varphi (2)=1} . Alle overige priemgetallen zijn oneven, zodat φ ( p ) {\displaystyle \varphi (p)} een even getal is.

Voor het getal 12 geldt dat 1, 5, 7 en 11 geen gemene deler met 12 hebben. Dus is φ ( 12 ) = 4 {\displaystyle \varphi (12)=4} .

Eigenschappen

  • De stelling van Euler zegt dat als a {\displaystyle a} onderling ondeelbaar is met n {\displaystyle n} , dat wil zeggen g g d ( a , n ) = 1 {\displaystyle \mathrm {ggd} (a,n)=1} , dan is
a φ ( n ) = 1 mod n {\displaystyle a^{\varphi (n)}=1{\bmod {n}}}
  • De indicator geeft ook de omvang aan van de multiplicatieve groep van omkeerbare natuurlijke getallen modulo n {\displaystyle n} . Meer precies is φ ( n ) {\displaystyle \varphi (n)} de orde van de vermenigvuldigingsgroep van de omkeerbare elementen in de ring Z / n Z {\displaystyle \mathbb {Z} /n\mathbb {Z} } . Dit feit, samen met de stelling van Lagrange over de orde van een deelgroep, geeft een bewijs voor de stelling van Euler.
  • Het getal φ ( n ) {\displaystyle \varphi (n)} is ook gelijk aan het aantal generators van de cyclische groep C n {\displaystyle C_{n}} . Omdat ieder element van C n {\displaystyle C_{n}} een cyclische deelgroep genereert en de deelgroepen van C n {\displaystyle C_{n}} van de vorm C d {\displaystyle C_{d}} zijn waarin d {\displaystyle d} deler is van n {\displaystyle n} (geschreven als d | n {\displaystyle d|n} ), geldt:
d n φ ( d ) = n {\displaystyle \sum _{d\mid n}\varphi (d)=n}
waarin de som zich uitstrekt over alle positieve delers d {\displaystyle d} van n {\displaystyle n} .
  • Met behulp van de möbius-inversieformule kan deze som omgedraaid worden om een andere formule te krijgen voor φ ( n ) {\displaystyle \varphi (n)}
φ ( n ) = d | n d μ ( n / d ) {\displaystyle \varphi (n)=\sum _{d|n}d\cdot \mu (n/d)} ,
waarin μ {\displaystyle \mu } de möbiusfunctie is.
  • De indicator is een multiplicatieve rekenkundige functie. Er geldt voor m {\displaystyle m} en n {\displaystyle n} die relatief priem zijn:
φ ( m n ) = φ ( m ) φ ( n ) {\displaystyle \varphi (mn)=\varphi (m)\varphi (n)}
Bijvoorbeeld is φ ( 36 ) = 12 = 2 × 6 = φ ( 4 ) φ ( 9 ) {\displaystyle \varphi (36)=12=2\times 6=\varphi (4)\varphi (9)} .
(Schets van het bewijs: Zij A , B , C {\displaystyle A,B,C} de verzameling residuklassen modulo-en-onderling-ondeelbaar-tot m , n , m n {\displaystyle m,n,mn} respectievelijk; dan is er een bijectie tussen A × B {\displaystyle A\times B} en C {\displaystyle C} via de Chinese reststelling.)

Berekening van de indicator

Uit de definitie volgt dat φ ( 1 ) = 1 {\displaystyle \varphi (1)=1} en φ ( p ) = p 1 {\displaystyle \varphi (p)=p-1} als p {\displaystyle p} een priemgetal is. Voor een natuurlijke exponent k 2 {\displaystyle k\geq 2} geldt dat de getallen tussen 1 en p k {\displaystyle p^{k}} die een priemfactor (noodzakelijk p {\displaystyle p} ) gemeen hebben met p k , {\displaystyle p^{k},} precies de veelvouden zijn van p . {\displaystyle p.} Het aantal van die veelvouden is p k 1 , {\displaystyle p^{k-1},} zodat φ ( p k ) = p k p k 1 = p k 1 ( p 1 ) . {\displaystyle \varphi (p^{k})=p^{k}-p^{k-1}=p^{k-1}(p-1).}

Omdat φ {\displaystyle \varphi } een multiplicatieve functie is kan de waarde van φ ( n ) {\displaystyle \varphi (n)} berekend worden met de hoofdstelling van de rekenkunde. Als

n = p 1 k 1 p r k r {\displaystyle n=p_{1}^{k_{1}}\cdot \ldots \cdot p_{r}^{k_{r}}}

waarin de p j {\displaystyle p_{j}} verschillende priemgetallen zijn, dan is

φ ( n ) = p 1 k 1 1 ( p 1 1 ) p r k r 1 ( p r 1 ) {\displaystyle \varphi (n)=p_{1}^{k_{1}-1}(p_{1}-1)\cdot \ldots \cdot p_{r}^{k_{r}-1}(p_{r}-1)}

Deze laatste formule is een euler-product en wordt meestal geschreven als

φ ( n ) = n p | n ( 1 1 p ) {\displaystyle \varphi (n)=n\prod _{p|n}\left(1-{\frac {1}{p}}\right)}

met het product over alle priemgetallen p {\displaystyle p} die deler zijn van n {\displaystyle n} .

Voortbrengende functies

Een dirichlet-reeks met φ ( n ) {\displaystyle \varphi (n)} is

n = 1 φ ( n ) n s = ζ ( s 1 ) ζ ( s ) {\displaystyle \sum _{n=1}^{\infty }{\frac {\varphi (n)}{n^{s}}}={\frac {\zeta (s-1)}{\zeta (s)}}}

Een lambert-rij voortbrengende functie is

n = 1 φ ( n ) q n 1 q n = q ( 1 q ) 2 {\displaystyle \sum _{n=1}^{\infty }{\frac {\varphi (n)q^{n}}{1-q^{n}}}={\frac {q}{(1-q)^{2}}}} ,

geldig voor alle | q | < 1 {\displaystyle |q|<1} .

Groei van de functie

De groei van φ ( n ) {\displaystyle \varphi (n)} als een functie van n {\displaystyle n} is een interessante vraag, omdat de eerste indruk dat φ ( n ) {\displaystyle \varphi (n)} bij een kleine n {\displaystyle n} veel kleiner is dan n {\displaystyle n} ietwat misleidend is. Asymptotisch geldt dat bij iedere ε > 0 {\displaystyle \varepsilon >0} een N ( ε ) {\displaystyle N(\varepsilon )} bestaat, zodanig dat voor n > N ( ε ) {\displaystyle n>N(\varepsilon )} geldt:

n 1 ε < φ ( n ) < n {\displaystyle n^{1-\varepsilon }<\varphi (n)<n}

Er geldt:

φ ( n ) n = p | n ( 1 1 p ) {\displaystyle {\frac {\varphi (n)}{n}}=\prod _{p|n}\left(1-{\frac {1}{p}}\right)}

dus het product over de priemgetallen p {\displaystyle p} die n {\displaystyle n} delen. Uit de priemgetalstelling kan aangetoond worden dat voor constante ε {\displaystyle \varepsilon } dit vervangen kan worden door

C log log n log n {\displaystyle {\frac {C\log \log n}{\log n}}}

Dit is ook waar in het gemiddelde:

1 n 2 k = 1 n φ ( k ) = 3 π 2 + O ( ln n n ) {\displaystyle {\frac {1}{n^{2}}}\sum _{k=1}^{n}\varphi (k)={\frac {3}{\pi ^{2}}}+{\mathcal {O}}\left({\frac {\ln n}{n}}\right)}

waarin de grote O een landau-symbool is.

Enkele functiewaarden

Grafiek van de eerste 100 waarden van de eulerfunctie. De waarden op de bovenste lijn behoren bij de priemgetallen
n φ(n) n φ(n) n φ(n) n φ(n) n φ(n) n φ(n) n φ(n) n φ(n)
1 1 11 10 21 12 31 30 41 40 51 32 61 60 71 70
2 1 12 4 22 10 32 16 42 12 52 24 62 30 72 24
3 2 13 12 23 22 33 20 43 42 53 52 63 36 73 72
4 2 14 6 24 8 34 16 44 20 54 18 64 32 74 36
5 4 15 8 25 20 35 24 45 24 55 40 65 48 75 40
6 2 16 8 26 12 36 12 46 22 56 24 66 20 76 36
7 6 17 16 27 18 37 36 47 46 57 36 67 66 77 60
8 4 18 6 28 12 38 18 48 16 58 28 68 32 78 24
9 6 19 18 29 28 39 24 49 42 59 58 69 44 79 78
10 4 20 8 30 8 40 16 50 20 60 16 70 24 80 32

Overige

Literatuur

  • (en) Milton Abramowitz en Irene A. Stegun. Handbook of Mathematical Functions, 1964. paragraaf 24.3.2. ISBN 0-486-61272-4
  • F. Loonstra Inleiding tot de Algebra, vijfde druk, Wolters-Noordhoff, Groningen, 1972, blz. 38. ISBN 90-01-55151-3