De Grand Prix-wegrace van België 1956 was de derde Grand Prix van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1956. De races werden verreden op 8 juli 1956 op het Circuit de Spa-Francorchamps nabij Malmedy. In België kwamen alle klassen aan de start.
Algemeen
In België was vooral het 500cc-veld weer compleet omdat de schorsingen van een aantal coureurs waren afgelopen. Daardoor konden de Gilera-rijders voor het eerst aan de start komen. De FIM had de straf van zes maanden opgelegd om Gilera zo in elk geval de theoretische kans te geven nog te strijden om het wereldkampioenschap, maar door het vervallen van de GP van Zwitserland en de GP van Frankrijk was dat praktisch onmogelijk. Voor de derde keer op rij won Carlo Ubbiali zowel de 125- als de 250cc-race, waardoor hij nog maar enkele punten verwijderd was van de wereldtitel.
500cc-klasse
Eindelijk konden Geoff Duke en Reg Armstrong aan de start komen, maar ze scoorden geen punten. Duke nam weliswaar de leiding in de race, maar moest opgeven, waardoor John Surtees (MV Agusta) de race won voor Walter Zeller (BMW) en Umberto Masetti. Alfredo Milani reed zijn Gilera naar de vijfde plaats. Ken Kavanagh viel met de Moto Guzzi V8 weer uit en weigerde de rest van het seizoen nog met de machine te rijden.
Uitslag 500cc-klasse | Niet gefinisht | Niet deelgenomen |
Top tien tussenstand 500cc-klasse
350cc-klasse
John Surtees scoorde de eerste overwinning met de MV Agusta viercilinder en omdat Ken Kavanagh geen punten scoorde was het 350cc-kampioenschap helemaal open, met MV Agusta, Moto Guzzi en DKW in de top van het klassement.
Uitslag 350cc-klasse | Niet deelgenomen Onbekend[2] |
Top tien tussenstand 350cc-klasse
250cc-klasse
Uitslag 250cc-klasse Niet gefinisht | Onbekend[2] |
Top tien tussenstand 250cc-klasse
125cc-klasse
Uitslag 125cc-klasse | Onbekend[2] |
Top tien tussenstand 125cc-klasse
Zijspanklasse
Omdat de BMW-rijders elkaar punten afsnoepten bleef er nog spanning in de zijspanklasse bestaan. Nadat Fritz Hillebrand twee keer gewonnen had, won dit keer Wilhelm Noll, terwijl Hillebrand slechts vierde werd. Peter "Pip" Harris behield door zijn tweede plaats ook nog steeds aansluiting in het WK, waardoor Norton nog steeds een rol speelde.
Uitslag zijspanklasse | Niet gefinisht | Onbekend[2] Coureur | Bakkenist | Merk | Florian Camathias | Maurice Büla | BMW | Loni Neußner | Dieter Hess | BMW | Bill Beevers | Jeff Mundy | Norton | Bill Boddice | William Storr | Norton | Ernie Walker | Dun Roberts | Norton | Frank Taylor | Ron Taylor | Norton | Jackie Beeton | Les Nutt | Norton | Albino Milani | Rossano Milani | Gilera | |
Top tien tussenstand zijspanklasse
Bronnen, noten en/of referenties
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten
- ↑ De Gilera 350 4C kwam pas aan het einde van het seizoen in actie.
- ↑ a b c d Niet gefinished, niet deelgenomen of niet geregistreerd.