Gioachino Antonio Rossini (Pesaro, 29 februari 1792 – Parijs, 13 november 1868) was een Italiaanse componist. In een periode van twintig jaar (1810-1829) componeerde hij veertig opera's.
Biografie Zoals bij veel beroemde componisten kreeg hij zijn eerste muziekonderricht van zijn vader, Giuseppe Rossini, die hoornist en trompettist was. Vervolgens ging hij in 1806 naar Bologna, waar hij studeerde aan het Liceo Musicale bij Padre Stanislao Mattei. In 1810 kreeg hij zijn eerste compositieopdracht voor een opera. In 1813 boekte hij grote successen met zijn opera's Tancredi en L'italiana in Algeri . Twee jaar later, in 1815 , toen hij verbonden was aan het Teatro San Carlo in Napels, componeerde hij naast opera seria 's ook komische werken (opera buffa 's), zoals Il barbiere di Siviglia (gebaseerd op het toneelstuk Le Barbier de Séville (1775 ) van Pierre Beaumarchais ), La Cenerentola en La gazza ladra . In 1822 huwde hij met de sopraan Isabella Colbran en na de laatste opera voor zijn Italiaanse publiek geschreven te hebben, Semiramide , vertrok hij naar Londen .
In 1824 vestigde hij zich in Parijs en leidde aldaar het Théâtre Italien. Zijn laatste grote theaterstuk, Guillaume Tell , schreef hij in 1829 . Vervolgens componeerde hij geestelijke werken, zoals het Stabat Mater en de Petite Messe Solennelle , cantates, liederen, kamermuziek en meer. In 1837 scheidde hij van Isabella Colbran. Hij kreeg een nieuwe relatie met Olympe Pélissier, met wie hij in 1846 in het huwelijk trad. Vanaf 1850 kreeg hij problemen met zijn gezondheid. Rossini werd begraven op de beroemde Parijse begraafplaats Cimetière du Père-Lachaise . Op verzoek van de Italiaanse regering werden de overblijfselen in 1887 echter verplaatst naar de Basilica di Santa Croce in Florence. Op Père-Lachaise staat een lege crypte.
Tot zijn bekendste werken (voornamelijk opera's) behoren La Cenerentola , Il barbiere di Siviglia , La gazza ladra (De stelende (of diefachtige) ekster ), La scala di seta (De zijden ladder), L'italiana in Algeri en Guillaume Tell . Ook zeer bekend is zijn Petite Messe Solennelle , in het bijzonder het Kyrie .
Enkele kenmerken van zijn muziekstijl zijn:
virtuoze zangpartijen, zonnige en prettig in het gehoor liggende melodieën, het fameuze Rossini-crescendo (een steeds sterker wordende herhaling van hetzelfde motief), een overwegend homofone stijl. Rossini was een liefhebber van eten. Naar hem werd de Tournedos Rossini van Auguste Escoffier vernoemd.
Werken van Rossini Rossini door Francesco Hayez , 1870 (Pinacoteca di Brera ) Gioachino Rossini door Vito D'Ancona, 1874 (Palazzo Pitti ) Opera's La cambiale di matrimonio - 1810 L'equivoco stravagante - 1811 Demetrio e Polibio - 1812 L'inganno felice - 1812 Ciro in Babilonia of La caduta di Baldassare - 1812 La scala di seta - 1812 La pietra del paragone - 1812 L'occasione fa il ladro of Il cambio della valigia - 1812 Il signor Bruschino of Il figlio per azzardo - 1813 Tancredi - 1813 L'italiana in Algeri - 1813 Aureliano in Palmira - 1813 Il Turco in Italia - 1814 Sigismondo - 1814 Elisabetta, regina d'Inghilterra - 1815 Torvaldo e Dorliska - 1815 Almaviva of L'inutile precauzione of Il barbiere di Siviglia - 1816 La gazzetta of Il matrimonio per concorso - 1816 Otello of Il moro di Venezia - 1816 La Cenerentola of Assepoester of La bontà in trionfo - 1817 - libretto: Jacopo Ferretti naar Cendrillon van Charles Perrault La gazza ladra - 1817 Armida - 1817 Adelaide di Borgogna of Ottone, re d'Italia - 1817 Mosè in Egitto - 1819 Adina of Il califfo di Bagdad - 1818 Ricciardo e Zoraide - 1818 Ermione - 1819 Eduardo e Cristina - 1819 La donna del lago - 1819 Bianca e Falliero of Il consiglio dei tre - 1819 Maometto secondo - 1820 Matilde di Shabran of Bellezza e Cuor di Ferro - 1821 Zelmira - 1822 Semiramide - 1823 Ugo, re d'Italia - 1823/1824 (partituur grotendeels verloren) Il viaggio a Reims of L'albergo del giglio d'oro - 1825 La siège de Corinthe - 1826 (herziene editie van Maometto secondo ) Moïse et Pharaon of Le passage de la Mer Rouge - 1827 (herziene editie van Mosè in Egitto ) Le Comte Ory - 1828 Guglielmo Tell - 1829 Cantates Il pianto d'armonia sulla morte di Orfeo - 1808 La morte di Didone - 1811 Dalle quete e pallid'ombre - 1812 Egle ed Irene - 1814 L'aurora - 1815 Le nozze di Teti e di Peleo - 1816 Omaggio umiliato - 1819 Cantata - 1819 La riconoscenza - 1821 Giunone - vóór 1822 La santa alleanza - 1822 Il vero omaggio - 1822 Omaggio pastorale -1823 Il pianto delle muse i morte di Lord Byron - 1824 Cantata per il battesimo del figlio del banchiere Aguado - 1827 L'armonica cetra del nune - 1830 Giovanna d'arco - 1832, herzien 1852 Cantata in onore del sommo pontefico Pio IX - 1847 Instrumentale muziek Sei sonate a quattro voor twee violen, cello en contrabas (1804) Sinfonia al conventello (1806) Cinque duets voor twee hoorns (1806) Sinfonia (1808, gebruikt in l'inganno felice ) Sinfonia (1809, gebruikt in La cambiale di matrimonio en Adelaide di Borgogna ) Sinfonia obbligata a contrabasso (1807-10) Variazzioni di clarinetto voor klarinet en orkest (1809) Andante e tema con variazioni (1812) Andante e tema con variazioni per arpa e violino (1820) Passo doppio 1822 (variaties op de aria Di tanti palpiti uit Tancredi) Valse (1823) Serenata (1823) Duetto in D voor cello en contrabas (1824) Rendez-vous de chasse voor vier hoorns en orkest (1828) Fantaisie in Es voor klarinet en piano (1829) La Danza (Tarantella Napoletana) (1830 - 1835) Trois marches militaires voor piano (1837) Scherzo (1843) Tema originale die Rossini variato per violino da Giovachino Giovachini (1845) Concerto da esperimento voor fagot en orkest (1845) Marcia (1852) Thème de Rossini suivi de deux variations et coda par Moscheles père (1860) La corona d'Italia (1868)
Werken voor harmonieorkest Geestelijke muziek Messa di Rimini - 1809 Quoniam - 1813 Messa di gloria - 1820 Preghiera - 1820 Tantum ergo - 1824 Stabat Mater - eerste versie 1832, tweede 1841 Trois choeurs religieux – (La foi , l'esperance , la charité ), 1844 Tantum ergo - 1847 O salutaris hostia - 1857 Laus deo - 1861 Petite Messe Solennelle – eerste versie 1864, tweede 1867 Vocale muziek Se il vuol la molinara (1801) Dolce aurette che spirate (1810) La mia pace io già perdei (1812) Qual voce, quai note (1813) Alla voce della gloria (1813) Amore mi assisti (1814) Il trovatore (1818) Il carnevale di Venezia (Rome, 1821) Belta crudele (1821) La pastorelle (1821) Canzonetta spagnuola (1821) Infelice ch'io son (1821) Addio ai viennesi (1822) Dall'oriente l'astro del giorno (1824) Ridiamo, cantiamo, che tutto sen va (1824) In giorno si bello (Londen, 1824) Tre quartetti da camera (1827) Les adieux à Rome (1827) Orage et beau temps (1829/30) La passeggiata (Madrid, 1831) La dichiarazione (1834) Les soirées musicales (1830-1835) Deux nocturnes: 1. adieu a l'Italie , 2. le départ (1836) Nizza (1836) L'âme délaissée (1844) Francesca da Rimini (1848) Mi lagnero tacendo (1858) Péchés de vieillesse Deel I Album italiano Deel II Album français Deel III Morceaux réservés Deel IV Quatre hors d’œuvres et quatre mendiants Deel V Album pour les enfants adolescents Deel VI Album pour les enfants dégourdis Deel VII Album de chaumière Deel VIII Album de château Deel IX Album pour piano, violon, violoncello, harmonium et cor Deel X Miscellanée pour piano Deel XI Miscellanée de musique vocale Deel XII Quelques riens pour album Deel XIII Musique anodine (1857) Deel XIV Altri Péchés de vieillesse
Museum Het Internationaal Muziekmuseum en Bibliotheek in Bologna besteedt aandacht aan Rossini's leven en werk.
Zie ook Externe links Bronnen, noten en/of referenties Frédéric Vitoux , Rossini , Amsterdam, 1990 (Parijs, 1986) E. Michotte, Souvenirs personnels, la visite de Richard Wagner à Rossini (Parijs, 1860) (dit boek als pdf) ↑ Deze mars werd door de Amerikaan Douglas Townsend in de bibliotheek van het conservatorium van Milaan in 1965 herontdekt. (zie ook: Giuseppe Donizetti Pasha ) ↑ Deze Pas Redoubles werden door de Zweedse dirigent en arrangeur Birger Jarl in de Bernadotte-bibliotheek in het Koninklijk Kasteel te Stockholm herontdekt. De prachtige Pas Redoubles werden door Rossini gecomponeerd voor de Zweedse kroonprins, juist voor zijn terugkeer naar Italië.
Bibliografische informatie
Mediabestanden
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina
Gioachino Rossini op
Wikimedia Commons .